عشق

چرا من به جنگل و بیابان آمدم؟ از این رو نبود که آدمیان را عاشق بودم؟ اکنون خدای را عاشقم. آدمیان را دوست نمیدارم. انسان نزد من بسی ناقص است. عشق به انسان مرا تباه می‌کند.

یک نفر به اضافه ی یک نفر

در عشق، یک نفر به اضافه ی یک نفر مساوی یک است.

ژان پل سارتر